سایه های مبهم

درسایه های مبهم دیروز

در جای پای اساطیر سرخ موی

                                    تنها نشسته ام

درلا بلای موحش امواج دور ذهن

کز فرط بُعد به ... کجا ... جا گرفته است

عهدی به قدمت آغاز ذهن تو

در دستهای تو، با دستهای من

                              در دور خفته است

در سایه های مبهم امروز

زنجیرِ دست تو

بر حلقه های زندگیم حلقه کرده اند

                                   امید نگسلد

در سایه های مبهم فردا

در انتظار مبهم فرجام

در نا کجای مرگ

چشمان خسته ام به جمال تو روشن است

در جشنواره ابهام ذهن من

یک آسمان ستاره روشن به چشم تو

آغاز ذهن مرا قبضه کرده است

                            ای کاش نگذرد