افکار پ ر ی ش ان
من در اندیشه ی تو غوطه ورم ( شعر نیمایی )
افکار پ ر ی ش ان
من در اندیشه ی تو غوطه ورم ( شعر نیمایی )درباره من
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- بهمن 1403 1
- مهر 1401 2
- دی 1400 1
- بهمن 1398 1
- آذر 1398 1
- خرداد 1396 1
- بهمن 1395 1
- آبان 1395 1
- آذر 1394 1
- اردیبهشت 1394 1
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- مرداد 1393 1
- خرداد 1393 1
- آذر 1392 1
- مهر 1392 1
- مرداد 1392 1
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 2
- دی 1391 1
- آذر 1391 1
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 3
- بهمن 1390 1
- دی 1390 1
- آذر 1390 1
- آبان 1390 2
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 1
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 3
- اردیبهشت 1390 2
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 5
تقویم
بهمن 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 |
جستجو
آمار : 84174 بازدید
Powered by Blogsky
خشم
آن موجِ کف به لب
آن موجِ تند خشم
رگبار فحش به ساحل نثار کرد
طوفان چه کرد ... ؟
خشم بر انگیخت
دریا چه کرد ... ؟
جنگ بپا کرد
ساحل صبور بود
ساحل وقار داشت
از سیلی دریا نجنبید
هم ناسزای موج نشنید
...
طوفان تمام شد
دریا ... رام شد
دیگر
موجی نبود ... ؟
نه ...
خشمی نبود ؟
نه ...
دریا
شرمنده بود
از سینه ی ساحل عقب رفت
خورشید از پس کوچه ی جنگل در آمد
طوفان
همراه ِ شب رفت
اسدالله سلیمی
6 بهمن 1390 ساعت 21:59
سلام جناب سلیمی
بسیار زیبا ودلنشین بود
خشم دریا هم واقعا ترسناک است مثل خشم انسان
آرامش شیرین دریانیز چون آرامش انسان دلنشین ودوست داشتنی است
کاش بشه مثل ساحل صبور بود، مثل ساحل وقار داشت . . .
آن موج ِ کف به لب . . .
شروع شعر رو خیلی دوست داشتم
به زیبایی خشم رو به تصویر کشیدی . . .
سپاس دوست من
سلام وسپاس از شما و تشکر ازبیت ارسالی
شاد باشید
سلام دوست عزیز
ساحل، سنگ صبور خشم و توفندگی دریاست
آرامش ساحل است که دریا را آرام می‌کند...
و پیام‌های دیگری که از این شعر زیبایتان دریافت کردم... دست مریزاد.
سپاس از حضور دوست عزیز
درود . . . !
با یه حسرت آپم . . .
بهم سر بزن . . .
سلام؛ شعرای زیبایت رامی ستایم،زها برقریحه ادبیتان که زیبنده هرستایشی است.
ممنون جناب محمد نژاد عزیز
بسیار با لذت خواندم کار جدیدتان را.موفق و موید باشید
لطفتون پاینده
سلام جناب سلیمی گرانقدر
به شما و این هنر زیباتون تبریک میگم.همیشه شعرای زیباتون برام قابل ستایشه.دست مریزاد
شاد و برقرار باشید
سپاس بهار عزیز
درود
لذت ردم.
دریای شرمنده بود.
درود بر شما هموطن
سلام آقای سلیمی.
تا حالا چندبار اومدم و این شعر رو خوندم اما نمی دونستم چه نظری بدم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
الآن هم نمی دونم چی باید بگم...
فقط اومدم تا بگم مثل همیشه لذت بردم!!!!!!!!!!!!!!
هر چند جمله کلیشه ای هست!!!!!!!!!!!
ولی اشکال نداره،،،چون ما آدمها کلیشه شدیم!!!!!!!!!!!!!
تشکر از شما معصومه گل
سلام
ما بیشتر!
خیلی قشنگ بود
سلام به دوست محترم جناب سلیمی
مثل همیشه شنیدنی بود
با سلام
استفاده کردم از مطالب زیبایتان
درود
قدیما می گفتن: دل به دل راه داره.حالا با اینکاری که شما کردی بایست بگیم: وب به وب راه داره
لینکونده شدیم به هم
همیشه این وبلاگا آدم باید بگرده دنبال جای نظرا
اونی که بخواد پیدا میکنه
نمیدونم از حضور یه غریبه ناراحت میشین یا....
من از جهانگردی در فضای نت لذت میبرم
شما از مهمانی آمدن چی؟
ممنون
به روزم
سر بزن
سلام جناب سلیمی
دریا اولین عشق مرا بردی
دنیا دم به دم مرا تو آزردی
دریا سرنوشتم را به یاد آور
دنیا سر گذشتم را مکن باور
من غریبی قصه پردازم
چون غریقی غرق در رازم
گم شدم در غربت دریا
بی نشان وبی هم آوازم
خاطراتم را بیاد آوردی خانم معلم
ممنون از حضور
سلام؛بامعرفی یکی ازنویسندگان وروزنامه نگاران بزرگ کردمنتظرارائه دیدگاهتان هستیم.
سلام. با احترانم دعوتید به مختصری شعر و حرف های شما....
سلام آقای سلیمی.
دیدید من بالاخره اومدم انجمن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
دوباره سلام!!!!!!!
ببخشید اسمم یادم رفت!!!!!!!!!!!!!!!
سلام عزیز
لذت بردم .....
ممنون قاصدک
تبریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــک
سلام خوب هستین
یکی از نوشته هام رو براتون گذاشتم اگه امکانش هست برام نقد کنید.
امده ام ب تماشایت
ای ماه ماهانم
اما اینجا سراسر روز و آفتاب آفتابی است
من با سبدی از ستاره ها آمده ام اما اینجا سراسر ابرو
آسمان هم آبی است
من برای تو آمده ام
به شوق دیدارت آمده ام
تو که زیبایی شب هایم از توست اما اینجا که نیستی همه جا را خورشید فرا گرفته است
کجایی ای مهتاب روشنم
من از آفتاب روزهایم گذشته ام تا در این خرابی ویرانی
در ظلمت شیدایی پیدایت کنم
کجایی ای امید دریایی ام
سکوت ناب تنهایی ام
تو اگر نباشی اینجا تنگ است برای نفسهایم
روزمیشود برایم تاریک تاریک وهم آور
تو برایم بمان ای روشنایی شبهایی ام
من برای شب
برای تو آمده ام پس کجا پر کشیده ای
ای همه آشنایی ام
ای همه سکوت و تردید لحظه های بی تابی ام
من برای تو آمده ام
پس کجا پر کشیده ای...
لطفاً اول خودت با دقت نقدش کن
بعد برام بفرست
ممنون
نگاه و ایده ی بسیار به دلم نشست
این منم
ممنونم
سلام
باعث افتخاره اما من این همه که تو گفتی نیستم!
یکی ام مثل تو و خیلی های دیگه
ساده و دهاتی!
شب می ماند..چگونه دل به رفتن بسپارد،وقتی که در حباب یادتو،
روزگار می گذراندشب...