۲طرح

روزگار عجیبی است 

بیدهای عاقل دستانشان بالاست 

و ... 

بیدهای مجنون دست کودکان را میگیرند 

---

---

علفِ هرزی دیگر نیست 

این را گل فروشها و عطارها میگویند 

آنها نقششان را به آدمها داده اند 

افعی ...

ای افعی ِ بیرحم

آرامشم را اینچنین منگر

چون لاکپشت ِ رام این بیشه 

هرگاه آرام است

اندیشه اش بلعیدن مار است